امام سجاد (ع) درفرازی از دعای زیبای ابوحمزه ثمالی درمعرفی خود به خدا چنین می فرمایند :

من همان بنده خردسالی هستم که پروردی ،همان نادانی هستم که دانایش کردی ،همان گمراهی هستم که هدایتش کردی ،همان پستی هستم که بلندش کردی ،وهمان ترسانی هستم که امانش دادی وگرسنه ای هستم که سیرش کردی وتشنه ای هستم که سیرابش کردی وبرهنه ای هستم که پوشاندیش،فقیری هستم که دارایش کردی وناتوانی هستم که نیرومندش کردی وخواری هستم که عزیزش کردی ،دردمندی هستم که درمانش کردی وسائلی هستم که عطایش کردی ،گناهکاری هستم که گناهش را پوشاندی ،خطاکاری که از او گذشتی ،اندکی که بسیارش کردی وخوارشمرده شده ای که یاریش کردی ،آواره ای که ماوایش دادی ،خدایا منم آن که درخلوت هم از تو شرم نکردم ودرآشکارا هم  رعایت تورا نکردم ،منم صاحب مصیبتهای بزرگ،منم کسیکه بر مولای خود دلیری کرد ،منم کسیکه نافرمانی برپادارنده آسمان را کردم ،منم کسیکه بر نافرمانی های بزرگ رشوه دادم،منم کسیکه هرگاه نوید گناهی را به من دادند بسویش شتابان رفتم،منم که مهلتم دادی ولی به خود نیامدم !برمن پوشاندی ومن حیا نکردم!نافرمانی ها کردم واز حد گذراندم ،از چشم خود مرا انداختی ومن اعتنا نکردم !باز هم به بردباریت مهلتم دادی وبه پرده پوشیت مرا پوشاندی تا حدی که گوئی ازیادمن بیرون رفته ای !وازکیفرهای گناهانم مرا دور داشتی تابه حدی که گویا تو  ازمن شرم کردی !!! 

بالاخره نفهمیدم باید بچرخانم یا نچرخانم؟ یکی میگه خوبه، دست بچه مسلمون باید یه چیزی، علامتی از خدا، پیغمبر، باشه، بهتر از زنجیر و دست‌بنده. یکی میگه نچرخون، حرمت و احترام داره باهاش ذکر خدا میگن.  والله من گیج شدم، بالاخره چی کار کنم؟

خوب اگر جواب می‌خواهی بیا با هم به یک سفر بریم، اونم چه سفری تاریخ‌ساز، انسان‌ساز!

در مجلس یزید و هنگام اسارت اهل بیت سیدالشهدا (علیه‌السلام) یزید دید در دست امام سجاد (علیه‌السلام) تسبیحی است که حضرت پیوسته آن را می‌چرخاند. به امام (علیه‌السلام) اعتراض کرد که چرا کار بیهوده انجام می‌دهی؟! امام سجاد (علیه‌السلام) فرمود: از پدرم شنیدم که: جدّم رسول‌الله (صلی‌الله علیه وآله وسلم)،

«کان اذا اصبح و امسی، یقول: اللهم انی اصبحت و امسیت اسبّحک و امجّدک و احمدک و اهللک و اکّبرک، بعدد ما ادیر به سبحتی»؛

رسول خدا (صلی‌الله علیه و آله و سلم) هر روز صبح و شام می‌فرمود: خداوندا، صبح و شام کردم در حالی که تسبیح و تمجید و ستایش و تهلیل و تکبیر تو را می‌گویم. به تعداد گرداندن تسبیحم.

و سپس تسبیح خود را می‌گرداند. هر کس این کار را انجام دهد، برای او اجر تسبیح نوشته می‌شود و نیز مایه فرج و گشایش است.پس با معرفت تسبیح راب چرخانید .

یکی از دعاهای زیبای این ماه دعای افتتاح است که از زبان امام زمان (عج) نقل شده است  فرازی از این دعا را مرور می کنیم  واز حضرت دوست توفیق انس با این دعا را می طلبیم.

خدایا گذشت تو از گناهم وچشم پوشیت از خطایم ونادیده گرفتنت از ستمم وپرده پوشیت بر کار زشتم وبردباریت دربرابر جنایت وجرم بسیارم که به خطا یا از روی عمد کردم ،مرا به طمع انداخت تاازتودرخواست کنم چیزی را که مستحق آن نیستم .درخواست کنم آنچه راکه از رحمتت روزی من کردی واز قدرتت به من نمایاندی واز اجابت دعایت به من شناساندی واین سبب شد که من از روی اطمینان تورا بخوانم وباتو انس گرفته بدون ترس وواهمه از تو حاجت بخواهم وتازه در مطلوب ومقصود خود با ناز وعشوه به درگاهت آیم !واگر حاجتم دیر برآید بواسطه نادانیم به تو اعتراض کنم !درصورتی که شاید دیرکردن آن برایم بهتر باشد که تو دانای به امور هستی ومن مولای بزرگواری شکیباتر از تو بر بنده اش ندیده ام !

امام صادق علیه السلام فرمود که مردی به ابوذر نوشت:" ای ابوذر برای من تحفه ای علمی بفرست.

ابوذر جواب داد: همانا علم بسیار است؛ اما اگر توانی به کسی که دوستش داری بدی نکن.

آن مرد گفت: آیا ممکن است کسی به شخصی که دوستش می دارد بدی کند؟

ابوذر فرمود: آری! نفس تو محبوب ترین چیزها نزد توست. پس وقتی نافرمانی خدا را مرتکب می شوی به آن ( نفس خود) بدی کرده ای. "

شخصی از بهجت عارفان و سالکان می‌پرسد: "امروز عده زیادی از مردم مشتاق آمدن امام زمان (عج) هستند، پس چرا حضرت ظهور نمی‌کنند؟"

این عارف بزرگوار در پاسخ می‌فرمایند: "امام زمان (عج) هم اگر بیاید با او همان معامله را می‌کنیم که با آباء طاهرینش کردیم! آیا می‌شود امام زمان چهارصد میلیون یاور داشته باشد و ظهور نکند؟! خدا توفیق دهد به سوی امام (عج) تیر پرتاب نکنیم!"

(کتاب پرسش‌های شما و پاسخ‌های آیةالله بهجت، جلد اول)