نگاه هشتم |
چهارروز از ضیافت مبارک الهی می گذرد .چه بهره ای از این مهمانی برگرفتیم؟ میزبان ضیافت خواسته است اندرون از طعام خالی داریم تا دراو نور معرفت بینیم وبرخی از ما ،همه تدابیر امنیتی درسحر وافطار را به کار میگیریم که مبادا گرسنه شویم ! او خواسته است تشنگی را تجربه کنیم واین روزها صفحات روزنامه ها پراست از راههای جلوگیری از تشنگی ! او می خواهد با تجربه گرسنگی وتشنگی ، جوع وعطش قیامت را به یاد آوریم وگناه راترک کنیم تا جهنمی نباشیم ، او می خواهد این روزها رنج دائمی فقرا را تجربه کنیم وبا کمک ویار ی به انها مقرب درگاه او شویم . او می خواهد سی روز همه اعضای بدن ما رووزه باشد تا در طلوع سی ویکمین روز بریا همیشه با گناه وداع کنیم . او مارا به ضیافت خوانده تا درخلوت خویش ، فرصتی برای دیدن واقعیت خویش بیابیم، وبه خود نمره دهیم وبرا ی همه عمرخویش طرحی نودراندازیم.بی جهت نیست درروایات کسی را که نتواند از این ماه ،پاک بیرون رود را محروم خوانده اند که باید به انتظار بنشیند شاید درعرفه به او نظری شود ...! چهارروز گذشت به کدامیک از اهداف میزبان نزدیک شدیم ؟ چه کردیم ؟ فرصت اندک است .همین فرداست که پیام های تبریک عید فطر را برای هم ارسال کنیم .اگر می خواهیم"فطر" برای ما عید باشد باید دست به کار شد واگر کار ی نکردیم "فطر" عید که نیست ،روز عزای محرومیت ماست . همین امروز قلم را بردارید روح عریان خودرا دربرابر آینه وجدان قرار دهید وهمه عیوب خودرا بنویسید واز همین امروز مبارزه با آنها ر ا شروع کنید .اگر صادقانه برخورد کنیم آنقدر درخود عیب می بنیم که از فردا عیوب مردم را رها می کنیم ! راستی به هم کمک کنیم ، آینه هم شویم ،عیوب یکدیگر را به هم هدیه دهیم . چه کسی عیوب مرا می گوید تا به تعبیر امام صادق (ع) از بهترین دوستانم باشد ؟؟
[ جمعه 90/5/14 ] [ 11:22 صبح ] [ م حجت ]
خلوت با خویش، براى شناخت «خود»! شاید در حضور جمع، شرم کنى، ولى در تنهایی، خجالت و شرمى نیست، چون نگاه و مراقبتى نیست، جز همان که نگاهش همه جاهست و مراقبتش دائمى است. ماه رمضان، به نوعى فصل محاسبه است. «محاسبه» و «مراقبه» هم یک آینه است، اما ... پیش چهره جانت و در برابر روحت! و ... شاید در حضور جمع و در ازدحام روز مرهگى نتوانى و مجالى نیابى تا از خودت حساب بکشى. اینجا هم خلوت و تنهایى و فراغت، چارهساز است. لحظات سرشار از برکات و معنویات رمضان از همین فراغتهای مطلوب و دوست داشتنىاست. فرصتخلوت با خویش و خداست، ساعات حضور و در مجلس «مراقبه» و «محاسبه»است، موعد امتحان اخلاص است، فرصتى است تا «دفتر دل» را بگشایى و «کتاب عمل»را بازخوانى کنى. تو که مىگفتى: مجال و حالى نیست، گرفتاریها و مشکلات و ... فرصتى براى «رسیدن به خود» نمىگذارد، اینک، این همان مجال و فرصت ناب! تو باید آموخته و تمرین کرده باشى، «تنهایى در جمع» را، «خلوت» در «ازدحام»را، «سکوت در هیاهو» را، رمضان چیست و تو در کجاى این «قطعهاى از بهشت»قرار دارى که موهبتخدا براى زمینیان است؟ با کدام دعوت به این ضیافت آمدهاى؟ سر کدام سفره و مائده معنوى نشستهاى و فیض حضورت و بهره آمدنت چیست؟ این نیز نوعى محاسبه و حساب کشیدن از خویش را مىطلبد. سر سفره ضیافت الهى نشستهاى. سحرهاى پر برکت، افطارهاى پر معنویت، شبهای دعاى افتتاح و کمیل، جلسات دعا و ترتیل و تلاوت و تواشیح، حالات پرجذبه انس با قرآن و مفاتیح، تهجد و سحرخیزى و چشمان بیدار قبل از فجر دعاهاى روزانه، همه و همه مائدههاى آسمانى این «شهر الله» است و تو را فرا خواندهاند، تا به قدر تشنگى و توان و در حد ظرفیت وجودىاز این «چشمه رحمت» بنوشى و از «جان جامه تقوا» بپوشى و در راه عبودیتخدا بکوشی. بالاخره مهمان شدیم .... اینک که آمدهاى و مهمان این بزم حضورى، وقت تنگ و مجال گذرا را باید مغتنمشم جواد محدثی [ پنج شنبه 90/5/13 ] [ 4:17 عصر ] [ م حجت ]
شبهای اشک و زمزمه رسیده است؛ شبهایی که نفسها بوی بهشت می گیرند، چشمها بهشت را رصد میکنند. لبها به بوسهی نام دوست متبرک می شوند. دکتر سنگر ی [ چهارشنبه 90/5/12 ] [ 12:34 عصر ] [ م حجت ]
ضیافت شگفتی است و ضیافت کدهای شگفتتر. [ سه شنبه 90/5/11 ] [ 5:35 عصر ] [ م حجت ]
هلال رمضان المبارک رویت نشد یعنی هنوز یک روز دیگر فرصت داری خودرابرای ضیافت الهی آماده کنی ! کدام حال وروحیه مناسب این مهمانی نیست ؟ چه زینتی برای این ضیافت لازم است وتو به آن مزین نیستی ؟ یک روز دیگر فرصت دادند مناجات زیبای شعبانیه را بخوانیم وباز تکرار کنیم که :الهی ان ادخلتنی النار اعلمت اهلها انی احبک ویک روز دیگر فرصت دادند که تا شب این ذکر را ملتمسا نه فریاد کنیم که : ان لم تکن غفرت لنا فی مامضی من شعبان فاغفرلنا فیما بقی منه امروز را ،بعنوان وقت اضافه قدربدانیم ! التماس دعا [ دوشنبه 90/5/10 ] [ 9:9 صبح ] [ م حجت ]
|
|
[ طراحی : پرشین اسکین ] [ Weblog Themes By : Persian skin ] |