اصطلاح قرآن عربی دربرخی آیات به چشم می خورد .گاهی سخن از زبان عربی است .اینکه قرآن به زبان عربی است اولا به خاطر زبان مردم عربستان است .ثانیا زبان عربی لطافت هایی دارد که درهیچ زبان دیگر ی نیست .درعربی برای هرساعت شب اسم خاصی است که درهیچ زبانی نیست .برای هرسن از حیوانات نامی وجود دارد..از زمانی که خرما شکوفا می شود تا زمانی که می رسد هر مرحله نام خاصی دارد امکاناتی که درسایر زبان ها نیست .

اماگاهی سخن از زبان عربی نیست بلکه سخن از قرآن عربی است (مانند سوره یوسف) که دراین موارد منظور فصاحت وروشنی قرآن است .اعراب ضد اعجام است .اعجام ابهام واعراب روشنی وفصاحت است .

شب عید غدیر است .بزرگترین عید مسلمانان .همه جا مجالس جشن وشادی برپاست وچا هم دارد اما کاش میان  شادی هایمان به حقیقت این عید می اندیشیدیم وطرفی می بستیم .

امروز وقتی درجشن مدرسه  شادی وسوت وکف و فریادهای بچه ها را دیدم با خود اندیشیدم کاش  درکنار شادی  به  وظیفه خویش هم فکر می کردیم . امشب خود را سرزنش کردم که چرا درهمان مجلس حتی بی دعوت این تذکر را ندادم !!!!

عید غدیر فقط یاد آور بیعت مسلمانان سال دهم هجری با امیر المونین نیست .بلکه بیعت با امام وولی  خود درهر زمانی است . نکته ای که  کمتر کسی به آن توجه دارد . امروز باید با امام زمان خویش که بی صبرانه منتظر بیداری من وما نشسته بیعت کرد .باید با او عهد ببندیم که از فردای غدیر  وفاداری به او را درعمل ثابت کنیم . با او عهد ببندیم که برای آمدنش تلاش کنیم  ..... وبیدار شویم وغفلت را رها کنیم .

راستی خدا کند بیعت ما مثل بیعت مسلمانان سال دهم هجرت آنقدر سست نباشد که 70 روز بعد درسقیفه روزگار فراموشش کنیم واندکی پس از آن عاشورا را تکرار کنیم !!!!!!!!!!!

یکی از درس های اخلاقی داستان یوسف (ع) تمرین کتوم بودن است .یوسف درعالم کودکی خوابی می بیند که پدر همه آینده او را درقالب آن خواب می فهمد .او به فرزندش توصیه می کند این خواب را برای بردارانت نقل نکن !

اصلا درروایات توصیه شده خواب صادقه خودرا که بشارتی از ناحیه خداست را جز برای مومن نگو تامورد حسادت واقع نشوی .درروایت زیبای دیگری از علی (ع) است که "صرعه الاسترسال لاتقال " لغزش وضربه های ناشی از  رها کردن اسرار نزد دیگران قابل جبران نیست .

امام صادق (ع) نیز توصیه فرمودند که : " استر ذهبک وذهابک ومذهبک" مالت ،مذهبت ورفت وآمدت را پنهان کن!

ودرروایات دیگری سفارش شده با کتوم بودن  خودرا به اهدافتان نزدیک کنید .

ابوهاشم جعفرى حکایت کند:روزى در محضر شریف امام هادى علیه السلام شرفیاب شدم ، کودکى وارد شد و شاخه گلى را تقدیم آنحضرت کرد.امام علیه السلام آن شاخه گل را گرفت و بوئید و بر چشم خود نهاد و بوسید؛ و سپس آن را به من اهداء نمود و اظهار داشت :هر که شاخه گلى را ببوید و بر چشم خویش بگذارد و ببوسد و سپس صلوات بر محمّد و آلش فرستد، خداوند متعال حسنات بى شمارى را در نامه اعمالش ثبت مى نماید؛ و نیز بسیارى از خطاها و لغزش هایش را مورد عفو قرار مى دهد