یک از شایعاتی که درمورد حضرت یوسف برسر زبانهاست وحتی شعرا هم درمورد آن شعرها سروده اند این است که یوسف دربرابر پدر رسم ادب را به جا نیاورد واز این رو نبوت از نسل او برداشته شد .این سخن با صریح آیات قران منافات دارد .

اولا یوسف به تعبیرقران مخلَص است وشیطان رابه ساحت مخلَصین راهی نیست"الا عبادک منهم المخلصین" 

بعلاوه قرآن وقتی از تکریم یوسف برای پدر رنجدیده اش یاد می کند از زبان یوسف خطاب به پدرمی گوید "ادخلوا مصر" واین نشان می دهد که یوسف به استقبال پدراز شهر خارج شده  واز آنها می خواهد وارد شوند .درآیه بعد نیز "ورفع ابویه علی العرش" را داریم .یعنی یوسف پدرومادر خودرا بلند کرد بر تخت سلطنت نشاند .یعنی خود بر جایگاه اقتدارش ننشست  بلکه زیر پای والدین نشست واین نهایت تکریم آنهاست .

آری یوسف با همه عظمتش درنگاه مردم،دربرابر پدر ومادر  تواضع وفروتنی نشان داد وحال نوبت خداست که در ازای این خضوع به او رفعت بخشد ؛پدرمادر ویازده برادر به شکرانه لطف الهی دربرابر یوسف به خاک افتادند .این تواضع یوسف را به این مقام رساند .

قرآن یعقوب نبی را دراوج مشکلات  ودردمندی هایش «کظیم» می خواند .به مشکی پراز آب ومتلاطم که چنان محکم بسته است که ذره ای آب آن بیرون نمی ریزد  «کظم» می گویند یعقوب دراوج مصیبت نیز دردهایش فقط در درون است وکسی را آزار نمی دهد . این ویژگی مومن است که «بُشره فی وجهه وحزنه فی قلبه» است ویعقوب ایتن صفت را دراوج خود دارد .او دراوج شادی ودراوج غم کنترل نفس خودرا به دست دارد .اطرافیان او از غم های دل او آزار نمی بینند . 

جهانگردی به سفر به قاهره رفت تا پارسای معروفی را زیارت کند. جهانگرد با کمال تعجب دید که زاهد در اتاقی ساده زندگی می کند. اتاق پر از کتاب بود و غیر از آن فقط میز و نیمکتی دیده می‌شد.
جهانگرد پرسید: لوازم منزلتان کجاست ؟
زاهد گفت : مال تو کجاست ؟
جهانگرد گفت : اما من اینجا مسافرم.
زاهد گفت : من هم همین طور.

یکی از نکات زیبای سوره یوسف این است که وقتی یوسف اسیر زندان می شود ،قرآن از زبان دو هم بند او می گوید که خطاب به یوسف می گویند «ماتورا زا محسنین می بینیم» معلوم می شود روش وسیره یوسف دربرخورد وگفتار وعمل به گونه ای است که آنها را جذب شخصیت خود کرده است .همین یوسف وقتی بعنوان عزیز مصر در برابر برادران خود قرار گرفته است  ،آنها که هنوز او را نشناخته اند خطاب به او می گویند «ماتورا از محسنین» می بینیم .

این نکته نشان می دهد که مردان بزرگ درهرکجا که باشند درست ونیک عمل می کنند .یوسف درزندان اهل احسان است وهمین یوسف وقتی به جایگاه عزیزی مصر هم می رسد باز راه ورسم احسان را فراموش نمی کند .موقعیت وجایگاه شیوه زندگی مردان بزرگ را تغییر نمی دهد .آنها شخصیتی استوار دارند .

با یاد لحظه های سجودی،..دلم گرفت

حتی بدون کشف شهودی..!دلم گرفت

وقتی خدا هم از سبب خلقت تو(گفت:

تو  علت تمام وجودی) دلم گرفت

از سایه های شوم نفاق سقیفه و

سیر منافقان صعودی.....دلم گرفت

وقتی که باطلند و به حق رو نمیکنند

از خطبه بلیغ....چه سودی؟دلم گرفت

آتش برای خلیل خدا سرد شد ولی...

تو در میان شعله که بودی دلم گرفت

روزی کتاب عمر شما را ورق زدم

از جای دست و چشم و کبودی...دلم گرفت

دیشب برای عرض عیادت می آمدم....

در باز بود و تو نبودی دلم گرفت....