نگاه هشتم |
ای دست تو، دستگیر عالم وی در رخ تو علی مجسم دریای عمیق مهربانی تمثال علی، علی ثانی مرآت حسین مظهر عشق گل واژه ی ناب دفتر عشق ای عبد خدانما، اباالفضل دریاب دمی مرا ابا الفضل ![]() [ جمعه 89/4/25 ] [ 6:38 عصر ] [ م حجت ]
تعلیم ادب مناجات با خدا این مناجات شعبانیه برای این است که شما را، همه را مهیا کند برای «ضیافه الله». ما امروز در ماه شریف شعبان واقع هستیم و مناجات شعبانیه از بزرگترین مناجات و از عظیم ترین معارف الهی و از بزرگترین اموری است که آنهایی که اهلش هستند می توانند تا حدود ادراک خودشان استفاده کنند. این دعای شعبان، مناجات شعبان، مناجات همه ائمه است و در این، معارف بسیار هست و ادب اینکه انسان چه جور باید با خدای تبارک و تعالی مناجات کند. مناجات شعبانیه از مناجاتهایی است که اگر یک نفر انسان دلسوخته، یک عارف دلسوخته- نه از این عارفهای لفظی- بخواهد این را شرح کند و شرح کند از برای دیگران، بسیار ارزشمند است و محتاج به شرح است، چنانچه همه ادعیه ائمه (علیهم السلام) [ پنج شنبه 89/4/24 ] [ 10:55 صبح ] [ م حجت ]
![]() [ پنج شنبه 89/4/24 ] [ 10:21 صبح ] [ م حجت ]
اینک شعبان المعظم، آغاز ماهی با یادمانهایی عظیم! آکنده از عطر نامهایی شریف، سرشار از ساعاتی عاشقانه و لبریز از دقایقی عارفانه! شعبان؛ ماه نور، ماه فجر، ماه انتظار! شعبان، شکوه شکوفایی امامت! شعبان، بهار همیشه سبز ولایت! شعبان، ماه عشق، ماه شور، ماه دعا! حضرت آیتالله العظمی خامنهای، رهبر معظم انقلاب اسلامی در یادداشتی به تاثیرات مناجات شعبانیه پرداختهاند که متن این یادداشت در پی میآید: "بسمالله الرحمنالرحیم" « دعا، وسیلهى مؤمن و ملجأ مضطر و رابطهى انسان ضعیف و جاهل با منبع فیاض علم و قدرت است، و بشر بىرابطهى روحى با خدا و بدون عرض نیاز به غنى بالذات، در عرصهى زندگى سرگشته و درمانده و هدر رفته است؛ " قل ما یعبؤا بکم ربىّ لولا دعاؤکم"» « بهترین دعا آن است که از سرمعرفتى عاشقانه به خدا و بصیرتى عارفانه به نیازهاى انسان انشا شده باشد، و این را فقط در مکتب پیامبر خدا (صلّىاللَّهعلیه والهوسلّم) و اهلبیت طاهرین او - که اوعیهى علم پیامبر(ص) و وراث حکمت و معرفت اویند - مىتوان جست. ما بحمداللَّه ذخیرهیى بىپایان از ادعیهى مأثورهى از اهلبیت (علیهمالسّلام) داریم که انس با آن، صفا و معرفت و کمال و محبت مىبخشد و بشر را از آلایشها پاکیزه مىسازد.» « مناجات مأثورهى ماه شعبان - که روایت شده اهلبیت (علیهمالسّلام) بر آن مداومت داشتند - یکى از دعاهایى است که لحن عارفانه و زبان شیواى آن، با مضامین بسیار والا و سرشار از معارف عالىیى همراه است که نظیر آن را در زبانهاى معمولى و محاورات عادى نمىتوان یافت و اساساً با آن زبان قابل ادا نیست. این مناجات، نمونهى کاملى از تضرع و وصف حال برگزیدهترین بندگان صالح خدا با معبود و محبوب خود و ذات مقدس ربوبى است. هم درس معارف است، هم اسوه و الگوى عرض حال و درخواست انسان مؤمن از خدا.» « مناجاتهاى پانزدهگانه که از امام زینالعابدین حضرت علىبنالحسین(علیهالسّلام) نقل شده، گذشته از خصوصیت بارز دعایى مأثور از اهلبیت(علیهمالسّلام)، این مزیت را داراست که به مناسبت حالات مختلف مؤمن، مناجاتها را انشا فرموده است.» « خداوند به همه توفیق استفاضه و خودسازى به برکت این کلمات مبارک را عنایت فرماید.» [ چهارشنبه 89/4/23 ] [ 9:57 عصر ] [ م حجت ]
خداوند در روز اول شعبان به درهاى بهشت امر مى کند که باز شوید و به شاخه هاى درخت طوبى امر مى کند که شاخه هایش را نزدیک این دنیا بیاورد، هر کس درى از خیر و نیکى را در این روز فرا گیرد، هر که نماز مستحبى در این روز ادا کند، هرکه در این روز، روزه بگیرد، هر که میان زن و شوهرش یا پدر و فرزندش یا خویشاوندانش یا مرد و زن همسایه اش یا مرد و زن بیگانه صلح برقرار کند، کسى که طلبى از کسى دارد از او کم کند، کسى که قرضى را که صاحبش از بازگشت آن مأیوس شده به یادآورد و آنرا ادا کند، کسیکه کفالت یتیمى را بر عهده بگیرد، کسیکه قرآن یا چیزى از آنرا بخواند، کسیکه خدا را به یاد آورد و نعمتهاى او را بشمارد و او را شکر کند، کسیکه مریضى را عیادت کند، کسى که به پدر و مادر یا یکى از آنها نیکى کند، کسى که جنازه اى تشییع کند، کسى که مصیبت زده را تسلیت گوید، کسى که کار خیر انجام دهد. حتماً به شاخه اى از درخت طوبى آویخته مى شود. همچنین اگر درى از شرّ و گناه را در این روز فرا گیرد، کسى که در اداى نمازش کوتاهى کند و آنرا ضایع کند، کسى که فقیرى در نزد او بیاید و او قادر بر تغییر حالش باشد و به وى نرسد ولى او را کمک نکند، کسى که بدکارى از او عذرخواهى نماید امّا او عذر او را نپذیرد بلکه او را بیشتر از بدى او عقوبت کند، کسى که میان زن و شوهرش، پدر با فرزندش یا میان دو همسایه جدایى اندازد، کسى که بر تنگدستى سختگیرى بگیرد، کسى که بر یتیمى جفا کند و به او آزار رساند و همچنین مال او را تباه نماید، کسى که خوانندگى کند و در آن خواندن بر معاصى و گناهان برانگیزند، کسى که کارهاى قبیح خود را در جنگها و انواع ستم هاى خود را بر بندگان بشمارد و بر آنها افتخار کند، کسى که به عیادت مریض خود نرود، کسى که جنازه اى را تشییع نکند به دلیل خوار و پست بودن آن فرد در نظرش، کسى که از مصیبت زده دورى نماید و به او به خاطر حقارت و کوچکى جفا کند، کسیکه پدر و مادر خود یا یکى از این دو را عاق کند، حتماً به شاخ هاى درخت زقّوم آویخته مى شود البته منافقین، بیشتر به شاخه هاى او آویخته مى شوند. [ سه شنبه 89/4/22 ] [ 4:27 عصر ] [ م حجت ]
|
|
[ طراحی : پرشین اسکین ] [ Weblog Themes By : Persian skin ] |