سوره نسا ایه 7

للذکر مثل حظ الانثیین

قانون ارث در شرایع دیگر متفاوت از اسلام است در قانون یهود دختران ارث نمیبرند ودر مسیحیت با پسران یکسان میبرند در ایران باستان دختر پس از ازدواج از ارث پدر محروم میشد ! ودر عربستان نیز دختران ارث نمیبردند اسلام قانون ارث را اصلاح میکند وبرای آن که حق دختر را ابتدا تثبیت کند میفرماید "برای پسر دوبرابر دختر است " در حالی که میتوانست بگوید برای دختر نصف پسر است

یکی از حکمتهای این نوع تقسیم نیز ایجاد توازن بین مالکیت ومصرف است از یک سو تعهد مالی را از زن برادشته است واز سویی   مالکیت اورا محدود کرده است ودر نقطه مقابل وظایف مال به عهده مرد است ومالکیت او را نیز گسترده تر کرده است .

نساءآیه 4

وآتوا النسا صدقاتهن نحله فان طبن عنه شیئا نفسا فکلوه هنیا مریا

ومهریه زنان را پرداخت کنید واگر چیزی از ان را خودشان بخشیدند بر شما گواراست

نکات ایه :

1-     وآتو ا- یعنی مهریه را پرداخت نمایید نه اینکه مثل انچه امروز مرسوم است فقط هنگام طلاق وجدایی مطرح شود بلکه مهریه برای روزوصل است نه فصل

2-     صدقه یا صداق نام این بخشش مالی در قران است یعنی مبلغی که فقط به نشانه صداقت مرد در محبتش پرداخت میشود ولذا میزان ان نباید مطرح باشد

3-     نحله-معنای هدیه وپیشکش را دارد

4-     اتو وایتا –نوعی پرداخت است که 1-بدون منت 2-به اسانی و3- با رضایت پرداخت میشود

5-     اگر زن بخشی از مهریه را به میل خویش بخشید بر مرد حلال است اما اولا طبن یعنی با طیب خاطر ورضایت قلب ثانیا نفسا خودش این تصمیم را مگیرد واکراه واجبار در او نقش ندارد ثالثا عنه بخشی از ان را نه همه ان را .که این مطلب یک پیشنهاد ضمنی به زنان است که اگر دوست دارید در برابر صداقت مرد شما از خود صداقتی نشان دهید چنین کنید

همه این نکات زیبای قرآن را با فرهنگ رایج امروز در باب مهریه مقایسه کنید !وبر مسلمانی خویش بگرییم!

نسا ء1

یا ایها الناس اتقو ا ربکم الذی خلقکم من نفس واحده

فرمان به تقوا میدهد ، تقوا برای خداییکه شما را از یک جان آفرید .در حالیکه جاداشت اول حرف از خلقت مطرح میشد بعد تقوی

همین جریان در سوره الرحم هم تکرار میشود : الرحمن علم القران خلق الانسان

در حالیکه اول باید بحث خلقت مطرح میشد وبعد تعلیم انسان

اما خداوند میخواهد با این شیوه بیان هدف غایی خلقت را مطرح کند که کسب تقوی وتحصیل علم است علت غایی گرچه در مقام تحقق آخر است اما در مقام تصور اول است  

200 ال عمران

یا ایها الذین امنو ا اصبروا و صابرواورابطوا واتقوالله لعلکم تفلحون

چهار دستور اخلاقی که اگر اجرا شود به فلاح ورستگاری میرسید

1-     اصبروا- صبر در مقام علم وعمل - قدم گذاشتن  در مسیر علم بدون صبر ممکن نیست  صبر در مقام عمل هم شامل صبر در شدائد و طاعات ومعاصی است

2-     صابروا- صبر در روابط اجتماعی مطرح است برخورد مودبانه با مردم ،تحمل اذیت همسایه اعراض از جاهلین و... همه از این نوع است

3-     رابطوا ربط پیوندیست که در ان شدت وجود دارد تمام تعالیم اسلام   در 2 رابطه خلاصه میشود رابطه با خدا ورابطه با خالق

اسلام در بعد اجتماعی دین بسیار سرمایه گذاری کرده است وبا این فرمان میخواهد همه را به پاسداری از مرزهای فیزیکی اعتقادی وفرهنگی جامعه دعوت کند

4-واتقوالله این صبر وارتباط دست نمیدهد جز با تقوی

اگر این 4 رکن در جامعه ایجاد شد شما به فلاح ورستگاری خواهید رسید

185 آل عمران

وما الحیوه الدنیا الا متاع الغرور

تصویرقرآن از دنیا سه گونه است :1- آنجا که سخن از اولیاءالله است تعابیر زیباست همان که در سخن امیر سخن "متجر اولیا ومسجد احباءالله " است

2- در ارتباط با خدا :که یکی از تجلیات الهی است اینجا هم مبارک است

3- در ارتباط با اهل دنیا که اینجا چهره ای زشت می یابد همه اشکال اینجاست که این دنیای زیبا به جای ابزار هدف میشود

فرض کنید برای خرید آینه بازار میروید ،فقط به آینه مینگرید اما یک وقت به آینه نگاه میکنید که خود را ببینید این نگاه وسیله است واولی هدف

قرآن زندگی دنیا را متاع وکالا میداند نه هدف .وسیله خوبیست اما هدف بدی به قول شهید  مطهری :

پول نوکر خوبیست اما ارباب بدیست !

متاع است ان هم متاع غرور یعنی از دور که که مینگری جذاب است نزدیکش که میشوی تهی .آواز دهل از دور شنیدن خوش است !

از سویی هرچه بیشتر به ان میپردازی باز هم احساس کمبود را داری وسیراب نمیشوی