خداحافظ‌ ای ماه بزرگ خدا‌ای ماه رمضان خداحافظ‌ ای ماهی که برای اولیاء خدا عید بودی.

 خداحافظ‌ ای ماهی که  با دقیقه هایت مصاحبت داشتیم .

خداحافظ‌ ای ماهی که آرزوها در تو به استجابت نزدیک شد

 خداحافظ‌ ای ماهی که  کارهای خیر زیادی در تو منتشر شد.

خداحافظ‌ ای ماهی که تا بودی خیلی عزیز بودی و هنوز نرفته مرا به گریه واداشتی. نرفته دل تنگت شدم.

خداحافظ‌ای ماهی که انیس من بودی و نیامده سید سجاد(علیه السلام) به انتظارت بود و نرفته زین العابدین(علیه السلام) را به وحشت انداختی.

 خداحافظ‌ ای ماهی که دلها در تو نازک شد و خداحافظ‌ ای ماهی که گناهان در تو کم شد.

«صحیفه سجادیه، دعاى 45»

به داد دلم برسید ....

روزهای اخر مهمانی است

سفره دارد برچیده میشود

دست وپای شیاطین دراد باز ،باز می شود

ومن مانده ام آیا توان مقابله دارم .......

یک عمر تماشای دری خون آلود 

یادآوری حادثه ای سرخ وکبود 

کم کم به علی بال پریدن میداد 

ای تیغ نیازی به به حضور تو نبود !

طلوع می کند آن آفتاب پنهانی

زسمت مشرق جغرافیای عرفانی

دوباره پلک دلم می پرد نشانه چیست

شنیده ام که می آید کسی به مهمانی

کسی که سبز تر از هزار بار بهار

کسی شگفت کسی آن چنان که می دانی