لازم نیست که ذنوب همه عوالم را داشته باشد.یک ماشین لازم نیست همه جایش خراب شود تا بایستد. ممکن است یک سیم از آن قطع شود و بایستد، یا باد چرخش کم شود و بایستد؛

همان طور که شیطان با یک کبر زمین خورد. آدم با یک حرص زمین خورد. پسر آدم با یک بخل ذلیل شد. یونس با یک شتاب ذلیل شد. ما که الحمدللَّه همه اینها را با هم داریم و احساس ندامتى هم نداریم!

به خدا قسم! خدا آن قدر غنى و حمید است، که وقتى فقر و انکسار تو را بیند، سرشارت مى‏کند و اصلًا نگاه هم نمى‏کند که عذر بخواهى.از تو، نه طاعت و نه عصیان، که انکسار و شکستگى مى‏خرند.خدا در دل‏هاى شکسته جاى دارد: «انَّ اللَّهَ عِنْدَ المُنْکَسِرةِ قُلُوبُهُم». خدا آنها را در حضور خود دارد. پس باید این انکسار و استغاثه و به تعبیر دیگر، این اخبات تحقق پیدا کند.

در روایات آمده است که خداوند به موسى خطاب کرد: «یا موسى! مى‏دانى من چرا تو را به عنوان کلیم خود انتخاب کرده‏ام؟ چون در چهره‏هاجستجو کردم و چهره‏اى آرام‏تر و نرم‏تر و ذلیل‏تر از چهره تو نیافتم. این بود که تو را انتخاب کردم.»

اینها آفت‏هاى ماست که در طاعت متوقّعیم ودر معصیت ناامید؛ در حالى که مطلوبِ از طاعت و عصیان، انکسار است.این دل شکسته است که محبوبیت دارد؛ «انَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوّابِینَ».

علی صفایی حایری

با همه الطاف خدا به بشر چه ناجوانمردانه است بندگی اش را نکردن !

با همه مهربانی اش چه بیچاره است کسی که  جهنمش را برگزیند.

وچه شقاوتیست جهنمی زیستن 

زندگی در سرمای زمستان بی خدایی و....

دلم از بی تو بودن گرفته 

«تو»ی وجودم کم شده 

دلم برایت تنگ شده وبرای خودم وماه رجب ....

کاش همه سال رجب بود وکاش ما همیشه رجبی میزیستیم       و....

عزیزی نوشته بود: بندگی من برای تو عقد موقت است خدایا دائمش کن !

روزی یکی از اولیاء به الیاس و خضر علیهم السّلام شکایت کرد که مردم بسیار غیبت می کنند و حال آن که غیبت از گناهان کبیره است و هر چقدر آن ها را نصیحت می کنم و از غیبت کردن منع می نمایم سخن مرا نمی شنوند و آن عمل قبیح را ترک نمی کنند.

حضرت الیاس علیه السّلام فرمود: چاره این کار آن است که هر کس وارد مجلس شد به او بگو که بگوید: «بِسمِ الله الرَّحمنِ الرَّحیمِ وَ صَلّی اللهُ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ» که در این صورت خداوند ملکی را بر اهل آن مجلس موکّل می گرداند که هرگاه کسی شروع به غیبت نماید آن ملک او را از آن باز دارد و از حق تعالی سؤال نماید تا آن قوم را از غیبت کردن نگاه دارد.

حضرت خضر علیه السّلام فرمود: چون کسی در وقت بیرون رفتن از مجلس بگوید «بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ وَ صَلّی الله عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ» حق تعالی ملکی را می فرستد تا آن که نگذارد که اهل آن مجلس غیبت او را نمایند.