بهای تسلیم

طلارا چرا قیمت است وقیمتی است ؟ جز جهت انعطاف  و تسلیم ؟ واینکه رنگش ثابت است و ووزنش ؟

آدمی اگر تسلیم باشد رنگ ثابت الهی بر خود گیرد وسبکبار خواهد  شد وچه قیمت ها که بیابد!

همچو چنگم سر تسلیم وارادت در پیش

تو به ضربه که خواهی بزن وبنوازم

                                                                                                                      کمند لطف -محمد رضا رنجبر

بی تو یا با تو ؟!

در همان گاه پا به سجاده اش گذارد ودر حال گفت : خوشا نماز ونیاز کسی که از سر درد

به آب دیده وخون جگر طهارت کرد

وپیش از آن که تکبیر گوید رو به من داشت وگفت :

یک نمازتو بی تو

به از هزار نماز تو با تو!

چه نماز باشد آن را که تو در خیال باشی

تو صنم نمی گذاری که مرا نماز باشد

وگفت:سوزن وقتی که بی هیچ نخ باشد حرکاتش چه سود دارد ؟!

آیا ایجاد اتصال تواند کرد ؟!

گفتمش : هرگز !

وگفت : نماز بی حضور جز این نباشد

وافزود :نماز هر کس آینه اوست

باید که مرد بینا باشد

واینه نیز بی زنگ وبی زنگار

تا مرد چهره خود را تواند دید

وگرنه آینه ای که در دست نا بینایی بود چه سود دارد ؟!

                                                                                                            از کمند لطف –محمد رضا رنجبر

دزد مخفی

شبی دزدی از راه پنهانی به خانه بزرگی رفت اتفاقا سرفه ای کرد که صاحبخانه صدایش را شنید خواست شمع را خاموش کند که دزد در تاریکی آهسته نزد او آمد وبا انگشت شمع را خاموش کرد صاحبخانه تصور کرد شمع به خودی خود خاموش شده وبا خود گفت حتما شمع نمناک است که خاموش است ودر تاریکی دزد شمع کش را ندید

بلکه ظلمت بود وتاریکی به پیش                                                        می ندیدش آتش کشی را نزد خویش

کافر تیره دل علت خاموشی بارقه های دل را به جهت کوری دلش نمیبیند او اگر روشنایی دل داشت در پر تو نور آن پدیده های شگفت جهان را میدید وبه وجود خدا پی میبرد

اگر صاحبخانه تاریکی را از خود دور کند میفهمد شمع خود به خود خاموش نمیشود خاموش کننده ای هست که ان را خاموش میکند

مراقب باش دزدان هوی وهوس وجهل هوای اطرافت را تاریک نسازند وروشنی شمع دلت را خاموش نکنند  تا بفهمی در خانه چه خبراست

                                                                                                                              داستانهای مثنوی

اثر پرخاش

مشاجره ها ونزاعها نور باطن را خاموش  میکند بسیاری از بی حالیها وعدم نشاطها به جهت مشاجرات است کم منزلی داریم که در آن پرخاش  وتندی نباشد روزی چند پرخاش که باشد برکات میرود ودیگر چیزی نمیماند !

حتی اگر حق هم با تو بود در امور جزئی وشخصی مشاجره نکن چون کدورت آور است مرحوم علامه محمد تقی جعفری از صاحب دلی که چشم باطنش باز شده بود نقل کرد که :

در موضوعی داشتم با همسرم بحث ومشاجره میکردم که گمان میکردم حق با منست ولی در واقع حق با او بود ناگهان صورت باطنی غضبم را به من نشان دادند  بسیار کریه وزشت بود !

آن صورت آمد وبه من نزدیک شد ودر گوشم گفت :کثیف ساکت شو ! همینکه متنبه شدم فورا دست همسرم را بوسیدم وعذر خواستم او که از قضیه خبر نداشت متحیر شد که چطور در وسط دعوی ومشاجره این کار را کردم !

                                                                                 از کتاب نکته ها از گفته ها –استاد فاطمی نیا

اشکهای امام منتظر

بزرگواری به نام حاج اقای موفق روزی با اشتیاق به یاد  امام زمان افتاد آن قدر گریه کرد که بیهوش شد  چندین بار گریه تا بیهوشی. گفت در عالم خواب وبیداری بودم که دیدم مرا به خیمه ای وارد کردند در حالی که در گوشه ای از خانه خدا بودم در ان خیمه به من گفتند که امام تورا پذیرفته است رفتم وایشان را زیارت کردم امام نشسته بودند وسخت گریه میکردند ومانند ناودان از چشم مبارکشان اشک جاری بود حضرت به من چنین فرمودند :

                                                  " دعا کنید خدا فرج مرا به نعجیل اندازد "

مسلما ایشان از بی عدالتیهای جهان رنج میبرند وبرای تحقق عدالت اجتماعی لحظه شماری میکنند

ما نیز برای فرجش هم نوایش دعا کنیم

                                                                    خاطرات اقای ابو ترابی – نشریه موعود