شام غریبان غم انگیز حسین است .خدا می داند بردل مولای غریب ما چه میگذرد؟ او که به تعبیر جدش امیرالمونین(ع) طردشده،آوراه وغریب است .او که گناهان وغفلت ما دستش رابسته و او همچنان دلسوزانه برای ما دعا میکند.

خدا کند اشک ودلدادگی وعشق امروز ما به جدش دل اورا آرام کرده باشد وخداکند این اشک دل ما را از فردای عاشورا با او همراه سازد و....

امروز هم مثل همه عاشورا های  تاریخ شاهد صحنه های شور وعشق مردم بودم .پیر وجوان کودک وبزرگ همه آمده بودند وهرکس آنچه درتوان داشت دریغ نداشت .

اما بازهم رفتارمردم چندسوال بی جواب را درذهنم ایجاد کرد ....

اگر کسی درعزای پدری مهربان باشد آیا تماشاچی عزاداران او می شود ؟! یا خود  برسروسینه می زند ،کنج خلوتی می یابد وزار زار می گرید ؟مگر نه اینکه به قول امام رضا (ع) امام همنشین دلسوز،برادری مهربان وپدری  شفیق است ؟پس از چه روست که عده ای دراین روز فقط به تماشای دسته جات سینه زنی می نشینند ؟؟؟!!!

مردم خوب ما اصرار برمطالعه وعمل به "مفاتیح الجنان" بعنوان کلید بهشت  دارند ،اعمال شب قدر ،روزعرفه و....... همین مفاتیح میگوید روزعاشورا روز تشنگی وغم ورنج امام ویارانش را   باید تا غروب امساک کرد وسپس به اندک غذا وآبی افطار کرد  تا با آنان همدردی کنیم .اما از چه روست که عاشقان حسین همین روز را برای تمامی خیرات خود برگزیده اند ودرست برخلاف اعمال مستحب اینروز آنقدر می خورند ومی آشامند که ..........

راستی بهتر نیست همه این خیرات ونذورات را درروز شاد ولادت مولا  داشته باشیم وامروز حال حزن را حفظ کنیم ؟؟؟؟؟!!!!!

وچقدرخوب بود اگر همه به وظایف اجتماعی خود عمل می کردند ونیازی نبود روزعاشورا اوج کار کارگران شهرداری باشد !!!!!!!!!!