مرحوم ملاصالح مازندرانی بارها میگفت :من حجت برطلاب هستم زیرا احدی در فقر از من فقیر تر نبود، به طوری که زمانی  قدرت تهیه چراغ، برای مطالعه نداشتم؛

در حافظه و استعداد؛ کسی فراموشکارتر از من نبود و هرزمانی که از منزل خارج می‌شدم در موقع برگشتن، خانه‌ام را گم می‌کردم و اسامی فرزندانم را فراموش می‌نمودم ؛

در سن 30 سالگی شروع به تعلیم و حروف تهجی نمودم؛ ولی چون سعی زیادی کردم و خدا هم به منت نهاد تحصیل علم نمودم،

او به جایی می رسد که شرح اصول کافی وچندین کتاب علمی دیگر را به رشته تحریر درمی اورد وداماد علامه مجلسی میشود. او خود می گوید: از جمله چیزهایی که خدا بر من منت نهاد و بخشید، زنی فاضله از ذریه طیبه به من عطا فرمود.

 آری دوستان  همت بلند دار که مردان روزگار از همت بلند به جایی رسیده اند