زیادشدن ما یا نعمت؟؟

گفتم:مگر نه اینکه قرآن فرمود لئن شکرتم لازیدنکم ولئن کفرتم ان عذابی لشدید

در حالی که ماجرا غیر ازاین است یعنی نه شکر را آنچنان نعمتی است ونه کفر را آن عذاب

برایم چای ریخت وقندهایی بسیار بر ان ریخت  قندها ضایع شدند وچای هم !

تا امدم بگویم چرا ...؟ گفت : نعمتها به قندها میمانند وادمی به چای

زیاد کردن قندها بی انکه چای را زیاده دارند یک نوع تضییع شدن است وتنبیه واز دست شدن هرز وهدر رفتن واین خود عذابی است وچه شدید که کیفر کفران است

گفتم :کاش پیش از زیادت قندها  چای را زیاد میکردی

گفت :پاداش شکر هم همین است  اینکه ادمی را پیش از انکه نعمتش  بخشند وی را وسعت دهند وگنجایش وظرفیت تا مباد اسیر نعمتش بینند

برای اهل چای چه با قند وچه بی قند تفاوتی نیست بلکه بی قند بودن ان کم ضررتر است

وادمی هم اگر زیاده  شود وشرح صدر یابد دیگر شیرینیها وتلخیها در پیش چشمان وی یکیست ویکسان وتفاوتی برایش نیست

ایه هم همین رامیگوید که:اگر شاکر باشید  لازیدنکم یعنی شما را افزون میکنم

راستی کدام بالاتر است ؟ما افزون شویم یا نعمت ما ؟؟!!

چنین مباد که خدا نعمت را افزون کند بی انکه ...!گفت : امین !

                                                                                                                                            کمند لطف – محمد رضا رنجبر