ما مثل بچه ای هستیم که پدرش دست او را گرفته است تا به جایی ببرد و در طول مسیر از بازاری عبور می کنند. بچه جلب و یترین مغازه ها می شود و دست پدر را رها می کندودربازار گم می شود و وقتی متوجه می شود که دیگر پدر را نمی بیند، گمان می کند پدرش گم شده است، در حالی که در واقع خودش گم شده است . انبیا و اولیا پدران خلقند و دست خلایق را می گیرند تا آنها را به سلامت از بازار دنیا عبور دهند. غالب خلایق جلب متاع های دنیا شده اندودست پدر را رها کرده و در بازار دنیا گم شده اند. امام زمان گم و غایب نشده است، ماگم ومحجوب گشته ایم.