اثر پرخاش

مشاجره ها ونزاعها نور باطن را خاموش  میکند بسیاری از بی حالیها وعدم نشاطها به جهت مشاجرات است کم منزلی داریم که در آن پرخاش  وتندی نباشد روزی چند پرخاش که باشد برکات میرود ودیگر چیزی نمیماند !

حتی اگر حق هم با تو بود در امور جزئی وشخصی مشاجره نکن چون کدورت آور است مرحوم علامه محمد تقی جعفری از صاحب دلی که چشم باطنش باز شده بود نقل کرد که :

در موضوعی داشتم با همسرم بحث ومشاجره میکردم که گمان میکردم حق با منست ولی در واقع حق با او بود ناگهان صورت باطنی غضبم را به من نشان دادند  بسیار کریه وزشت بود !

آن صورت آمد وبه من نزدیک شد ودر گوشم گفت :کثیف ساکت شو ! همینکه متنبه شدم فورا دست همسرم را بوسیدم وعذر خواستم او که از قضیه خبر نداشت متحیر شد که چطور در وسط دعوی ومشاجره این کار را کردم !

                                                                                 از کتاب نکته ها از گفته ها –استاد فاطمی نیا