|
نگاه هشتم 
|
خداوند در سوره انعام یک پیام رحمانی دارد . من جاء بالحسنه فله عشر امثالها ومن جاء بالسیئه فلا یجزی الا مثلها خداوند به کسی که حسنه را بیاورد ده برابر پاداش وبرای مرتکب بدی یک جزارا وعده داده است واین جز لطف ورحمت او نیست . حسنه از حُسن است و"ه " آخر ان مبالغه است یعنی کار ی که در اوج ونهایت حُسن اسن وسیئه کار ی که در نهایت بدی است . نکته جالب این که خدا به انجام دهنده بدی یا خوبی این وعده را نمی دهد بلکه به آورنده ان وعده می دهد (جاء ب) چرا که چه بسا در میانه راه حسنه را با ارتکاب بدی هایی مثل منت گذاشتن ،ریا ،و... از دست بدهیم وقدرت بردن حسنه را تا دادگاه عدل الهی نداشته باشیم واز سویی شاید با انجام نیکی ها سیئه را نابود کرده وان را با خود نبریم .معلوم می شود انچه از ارتکاب حسنه مهمتر است قدرت تحویل دادن ان به خدا ی مهربان است .اینجا باید از سوء عاقبت به خدا پناه برد . در روایت است که :ویل لمن آحاده اکثر من عشراته وای برکسی که یکی هایش (سیئه) بیش از ده تایی هایش (حسنه) باشد . [ یکشنبه 89/6/21 ] [ 10:7 صبح ] [ م حجت ]
|
درباره وبلاگ |
| [ طراحی : پرشین اسکین ] [ Weblog Themes By : Persian skin ] |
