غم انگیز ترین روز است عزای اولین مظلوم عالم ،اولین مدافع ولایت است مبدا مظلومیت است همه رنج های شیعه از اینجا آغاز میشود که عده ای به خود جرات دادند به پاره تن رسول رافت ومهربانی تعدی نمایند او که مزد رسالتش را در محبت  اهل بیت قرارداده بود ،او که غضب خدارا در غضب فاطمه اش نامیده بود ...

وبا این جسارت بود که باب ظلم گشوده شد وهمه فرزندانش یکی پس از دیگری .. فقتل من قتل وسبی من سبی واقصی من اقصی

اما مانده ام که امروز فرزند منتظرش ،او که به تعبیر پدرش علی (ع) تنهای غریب طرد شده آواره است امروز بر عزای مادرش بیشتر میگرید یا بر دور بودن ما از فرهنگ فاطمی ؟؟!

امروز فاطمه غم تنهایی فرزندانش را دارد یا غم تنهایی وغربت مهدی (عج) پس از چهارده قرن مظلومیت ؟!

وامروز ما باید بر مظلومیت او برسر وسینه زنیم یا سر به زیر افکنده بر اعمال خویش بگرییم وعرق شرم جاری سازیم که پس از 14 قرن هنوز 313 مرد برای یاری فرزندش نداریم ؟؟؟!!