در آثار همنشینی با
افراد ناصالح سخن بسیار گفته شده اما قرآن صراحتا همنشینی با  این افراد را علتی میداند که ما هم جزء همین
افراد شویم .

در آیه 139 سوره
مبارکه نسا میفرماید:...ان اذا سمعتم آیات الله یکفر بها ویستهزء بها  فلا قعدوا معهم حتی یخوضوا فی حدیث غیره انک اذا
مثلهم

از مردم میخواهد وقتی
میشنوند که به آیات الله کفر ورزیده میشود ومورد استهزاء قرار میگیرد با آنان
ننشینند تا زمانیکه سخن خویش را عوض کنند وسپس علت امر را این میداند که شما یکی از آنها خواهی بود

این مطلب هم از آن
روست که تحت تاثیر سخنانشان خواهیم بود وهم از اینروست  که سکوت ورضا در برابر هر عمل وسخنی به معنی همراهی
با آنهاست

قرآن میخواهد که اگر
مجهز به شیوه ها ی مقابله فعلی هستیم به جواب سخنان آنها پرداخته وروشنگری
نماییم  واگر نمیتوانیم لااقل از انها رو
برگردانده واعراض نماییم  یعنی مبارزه منفی وبایکوت کردن

قرآن از ما حمیت
وغیرت دینی در برابر اعتقادات را میطلبد 
چرا که اگر بازار کفر ونفاق رونق میگیر از اقبال وتوجه مردم است  ،تعاون بر گناه است که قران با آیه ولا تعاونو
ا علی الاثم والعدوان ما را از این کار نهی کرده است

امام رضا (ع) به یکی
از اصحابش  (عاصم بن محمد) فررمود شنیده ام
با واقفیه همنشینی میکنی ؟گفت بله ولی با آنها مخالفم امام فرمود :با آنها همنشینی
نکن وسپس این آیه را تلاوت فرمود

امام سجاد (ع) در
دعای زیبای ابو حمزه وقتی بی حالی در عبادت را ریشه یابی میکند به همنشنینی با
افراد هرزه گو اشاره میکند ومی فرماید ولعلک رایتنی آلف مجالس البطالین

بی جهت نیست که یکی
از حسرتهای روز قیامت همنشینی های دنیاست 
که فریاد "حسرتبار  یالیتنی لم
اتخذت فلانا خلیلا "را سر میدهند

خدا کند دوماه
عزاداری بر حسین (ع) این درس را برایمان داشته باشد که در زندگی عادی پس از محرم
وصفر عدم سکوت در برابر منکر را آموخته باشیم !