استاد شاگردان را به یک گردش علمی برد بعد از یک پیاده روی طولانی کنار چشمه ای نشستند

استاد به هر کدام لیوان آبی داد وخواست مشتی نمک در آن ریخته وبخورند .اما هیچکدام نتوانستند آب را بخورند چون خیلی شور شده شده بود

استاد مشتی نمک را داخل چشمه ریخت وخواست آب  چشمه را بخورند وهمه از آن آب گوارا نوشیدند

استاد پرسید :آیا آب چشمه هم شور شده بود ؟

کفتند :نه ،بلکه خوش طعم هم بود !

استاد گفت " رنج هایی که در این دنیا برای شما در نظر گرفته شده نیز همین مشت نمک است نه بیشتر ونه کمتر .این بستگی به شما دارد که" لیوان آب "باشید یا" چشمه "که رنج ها را در خود حل کنید !

پس سعی کنید چشمه باشید تا بر رنج ها فائق آیید!