لختی درنگ ...!!!

شبهای پر فضیلت قدر هم تمام شد کم کم خوان گسترده ضیافت الهی به پایان نزدیک میشود تا دیر نشده کمی بیندیشیم آیا بار خود را بسته ایم ؟ آیا در این شبها کاری کارستان کرده ایم ؟

 راستی شب گذشته که مولا  به اشکهای چشم ما ،به خدا خدا کردن ما و به توبه واستغاثه ما نظاره میکرد چه حالی داشت ؟؟!!

آیا دل مولا شاد ازاین بود که با توبه ما مانعی از موانع ظهورش  برداشته شد ؟

یا مولا غمگنانه اشک ریخت که اینان باز هم چون هر سال " توبه برلب ،سبحه برکف دل پر از شوق گناهند "  ؟

میخواهم سئوال کنیم نتیجه شب زنده داری این سه شب چه بود ؟ اگر جدا توبه کرده باشیم ،اگر راستی بازگشته باشیم واگر اعمال پس از ماه ما تغییر جدی داشته باشد خوشا به حالمان که دل  شکسته مولا وصاحبمان را شاد کرده ایم وقدمی برای ظهورش برداشته ایم ولبخند رضایتی برلب ان غریب  طرید اواره نشانده ایم واگر....

اگر چون من فقط همه چیز در اشک وناله وفریادی خلاصه شود ودیگر هیچ بدا به حالمان  که دل دردمند ان امام منتظر را بار دیگر شکسته ایم باز هم اشک چشمش را به خاطر جهالت خویش بر چهره نورانیش روان کرده ایم  یعنی همان کردیم که مسلمانان جاهل با علی مظلوم کردند !!

خدای مهربان !به حرمت این شبها وروزهای پایانی ماه رحمتت به ما نه که به مولایمان رحم کن با  هدایت ما مانعی از موانع ظهورش را مرتفع ساز ودل دنیایی را شاد ساز !دست مارا بگیر به عهد خود وفا کنیم  وان باشیم که تومیخواهی

                                                                                              التماس دعا