شب سنگین ترین مصیبت عالم است .

مصیبتی که از فردایش آغاز رنجها ومصیبتهاست .

زاران پیاده رضوی در راهند.وموسم امتحانی دیگر است .

مردم محروم عراق برای زایران پیاده حسین سنگ تمام گذاشتند.

درب خانه وکاشانه خود را گشودند انچه داشتند دراختیار زایران نهادندو.....

عکس سرباز عراقی را دیدم که متواضعانه دربرابر زایران حسین زانو زده تا زایران از بدنش پله ای برای سوارشدن به وانت بسازند.

اما اینک ما چه میکنیم با زایزان امام مهربانی ؟

خداکند راننده های شهرما لا اقل دراین ایام میزبان خوبی باشند

خداکند کسبه روز شهادت مولای مهربانمان را روز کاسبی قرار ندهند

خداکند جانب انصاف را رعایت کنیم 

وخداکند مهمانان مولا در عمل نیز محبت خود را به امام مهربانیها نشان دهند

وخداکند همه آنگونه باشیم که دل مولا ومهمانان ویژه اش را  از خود راضی کنیم.

کاش اندکی «معرفت»و«اطاعت» به عشقمان بیفزاییم