خادم حرم مطهر حضرت علی‌ بن موسی‌الرضا(ع) می‌گفت: که مرحوم حاج شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی رفته بود بالای گنبد امام رضا(ع) مشغول عبادت بود، برف هم می‌بارید، زمستان سردی بود، به من گفت درب را قفل کن برو. سحر بیا درب را باز کن، می‌گوید من هم درب را قفل کردم و رفتم، شیخ بود و گنبد مطهر و برف. سحر آمدم درب را باز کردم دیدم شیخ در حال رکوع است و به اندازه نیم متر روی پشت شیخ برف نشسته! به زمین نگاه کردم دیدم نیم متر روی زمین برف نشسته است فهمیدم از اول شب تا به سحر شیخ از رکوع بلند نشده است و تمام شب را در رکوع بوده است.

به اویس قرن گفتند: دلت چه می‌خواهد، گفت: دلم می‌خواهد همه عالم یک شب طولانی شود و من آن شب، صورتم را روی خاک بگذارم و بگویم: سبحان‌ الله، سبحان‌الله، سبحان‌الله، لذا فرموده‌اند: بالاترین چیزی که شما را به خدا نزدیک می‌کند، طاعت خدا و طاعت رسول خداست.

حضرت صادق(ع) فرمودند: قیامت یک عده‌ای قیام می‌کنند و دم در بهشت می‌ایند، از اینها سؤال‌ می‌شود شما چه کسانی هستید؟ می‌گویند: ما اهل صبر هستیم، سؤال می‌شود بر چه چیزی صبر کردید؟

می‌گویند: ما در دنیا بر طاعت خدا صبر کردیم (توی هوای گرم چادر به سر کردیم، روزه گرفتیم...) و در مقابل معصیت خدا هم صبر کردیم (دروغ نگفتیم. نگاه به نامحرم نکردیم. در حق دیگران اجحاف نکردیم...)، در مقابل معصیت مقاومت کردیم، یک مرتبه از طرف خداوند ندا می‌رسد، این‌ها راست می‌گویند، این‌ها را داخل بهشت کنید. حضرت علی(ع) فرمودند: افضل طاعت‌ها ترک لذت‌ها نامشروع است.