مردی از جنس آسمان

خوش دارم آزاد از قید وبندها در غروب افتاب بربلندی کوهی بنشینم وفرورفتن خورشید را در دریای وجود مشاهده کنم وهمه حیات خود را به این زیبائی خدایی واین زیبائی سحر انگیز با پنجه های هنر مندش با تار وپود وجودم باز یکند قلب سوزانم را بگشاید  اتشفشان درونم را ازاد کنداشک را که عصاره حیات است ازادانه یرازیر نماید عقده ها وفشارهاایی را که بر قلب وروحم سنگینی میکند بگشاید غم های خفه کننده را که حلقومم را می فشرند ودردهای کشنده ای قلبم را سوراخ سوراخ میکنند با قدرت معجزه اسای زیبایی تغییر شکل دهد وغم را به عرفان ودرد را به فداکاری مبدل کند وانگاه حیاتم را بگیرد ومن دیوانه وار همه وجودم را تسلیم زیبایی کنم وروحم به سوی ابدیتی که از نورهای زیبایی میگذرد پرواز کند ودر عالم ارامش وطمانینه از کهکشانها بگذرم وبرای بقا به معراج روم واز درد هستی وغم وجود بیاسایم وساعتها وساعتها در همان حال باقی بمانم واز این سیر ملکوتی لذت ببرم

                                                               از نیایشهای شهید حماسه وعرفان" چمران"