موسی میان قوم خود برمیگردد ،بدون اغماض با لحن شدیدی با هارون برخورد میکند چرا که درحدود الهی یرای بزرگان جای اغماض نیست وبرادر وغیر آن تفاوتی ندارد .

هارون عذر می آورد که تو پیش بینی این برخورد را نکرده ودستوری نداده بودی .

موسی قانع میشود برای بردرش طلب مغفرت میکند وبه سراغ عامل اصلی میرود .

از سامری می پرسد چرا چنین کردی ؟

جواب می دهد :چیزی می دانستم که مردم نمیدانستند !

او از ضعف فرهنگ وجهالت مردم سوءاستفاده میکند واز این روست که در روایت برترین کمال را تفقه دردین نامیده اند .

راه مقابله با سامری ها آگاهی است .دیانت آگاهانه است که دست سامری ها را می بندد .

سپس می گوید برای رسیدن به مقصود مدتی با تو همراهی کردم !اگر از ابتدا ماهیتم را نشان میدادم کسی با من همراه نمیشد .

به هوش باشیم .سامری ها ،چهره واقعی خود را نشان نمیدهند .آنها مومنتر از ما ،انقلابی تر از ما حرکت می کنند .....

روزگار که مناسب دیدند حجاب از رخ افکنده  وخود را نشان میدهند .