عیسی (ع) برمردی عبورکرد که هم کربود وهم پیسی داشت ، هم نیمی ازبدنش فلج بود ،جذام داشت و گوشتهای تنش می ریخت وبا خود زمزمه میکرد :

خدایا تو را شکر که مرا از بسیاری از دردهای مردم عافیت دادی!!

عیسی (ع) پرسید کدام درداست که تو نداری ؟!!

گفت :من بهتر از کسانی هستم که خدا معرفت خویش را در قلب انها قرار نداده است !

گفته بودم عاشق کارم ومخاطبینم هستم (همان بچه ها ی خوب مدرسه )آنقدر که حتی با لب تر کردنی ایام تابستانم را هم تقدیمشان میکنم با خنده هایشان میخندم وبا غمشان عمگین میشوم ، گاه اشتباهشان دلم را به درد می آورد  مثل این روزها که جای خالی خدا در زندگیشان غصه دارم میکند وعوارض ناشی از آن را می بینم  ،که احساس بیهودگی میکنند ،که گاه وبیگاه انگیزه هایشان  را از دست میدهند ،که بازیچه ها ی زندگی سرگرمشان نمیکند و....

امروز ا زروزهایی بود که با تمام وجود برایشان از او گفتم .شاید بغض درونم را حس کردند ،شاید فهمیدند آنچه میگویم حرف دلم بود  که با او بودن چه لذتی دارد ،که نماز صبح نخواندنها چه جفایی است بر روح تشنه مان ،که چقدر با او بودن آراممان میکند آنقدر که توان تحمل  همه سختیها را به دست می اوریم که اصلا با او بودن جایی برا یسختی نمیگذارد  که را ستی او همان است که :

داشتنش جبران همه نداشتنها ست

وکاش .....

قرآن در بسیاری از سوره ها از جمله سوره مائده به مذمت قوم یهود میپردازد  وارا وعقاید باطلشان را نقد میکند  اما نکته زیبا آنجاست که انصاف را رعایت میکند در بسیار ی موارد از کلمه بعضهم استفاده میکند تا همه را با یک چوب نراند یا در مورد دیگری وقتی بدترین مذمت ها در مورد این قوم را می اورد باز هم پارا ازانصاف بیرون نگذاشته ومی فرماید: «ومنهم امه مقتصده » یعنی جماعت میانه رویی هم در میان آنها هست ولی اکثر آنها فاسقند

سوال اینجاست که وقتی قرآن در قضاوت خود از دشمن  جانب انصاف را رعایت میکند  وهمه را به یک چوب نمیراند چرا پیروان قرآن  چنین نمیکنند وحتی دوستان ومسلمانان را این گونه مورد قضاوت قرار میدهند ؟ اصفهانی ها چنیند مشهدیها چنان و کاسبها بهمان و.....

استاد فاطمی نیا می فرمودند :بسیار ی از مردم به خاطر نگفتن یک کلمه به جهنم میروند ! کلمه« بعضیها » همان که قرآن میگوید وپیروان قرآن نمی گویند !

انصاف را رعایت کنیم !