روزی شیخ ابوالحسن خرقانی نماز می خواند

آوازی شنید که

ای ابوالحسن ! 

خواهی که آنچه از تو می ‌دانم با خلق بگویم تا سنگسارت کنند؟

شیخ گفت: بار خدایا! 

خواهی آنچه را که از "رحمت" تو می‌دانم و از "بخشایش" تو می‌بینم با خلق بگویم 

تا دیگر هیچکس سجده‌ات نکند؟

آواز آمد: نه از تو؛ نه از من. 

صعود 

پس از واقعه هفتم تیر که نزدیکان ایشان نمى خواستند شهادت سید مظلوم ، آیت الله بهشتى را به علت کسالت علامه به ایشان خبر دهند در همین حول یکى از اطرافیان حضرت استاد به اتاقى که ایشان در آنجا بود میرود و علامه به او چنین مى فرماید: (( چه به من بگویید و چه نگویید من آقاى بهشتى را مى بینم که در حال صعود و پرواز است )) .

خضوع براى خدا

روزى علامه طلاطبایى (ره) در راهى مى رفتند که کودک دوچرخه سوارى با سرعت به ایشان زد و ایشان و آن پسر هر دو به زمین خوردند ایشان با کمال حلم و بردبارى و تواضع بلند شدند و نزد آن کودک آمده و ضمن تکان دادن لباسهاى او فرمودند: پایت چیزى نشده ؟

هر چه آید به سر ما همه از دورى توست بانگ رسوایى من نیز از مستورى توست

همه دوست دارند بدانند راز بزرگی بزرگان چیست ؟ همه یم خواهند آدم شوند وره آن را نمی دانند .خوبست به کتاب زندگی بزرگان سری بزنیم وازآنها یاد بگیریم چگونه زیستن انسانی را !

یکی از بزرگان  مقدس اردبیلی است که توفیق تشرف خدمت امام عصر را داشته است  به خاطره ای از زندگی ایشان توجه کنید و.....!

شبى مقدس اردبیلى (علیه الرحمه) براى نماز شب بیدار شد و دید به غسل نیاز دارد لذا بر سر چاه رفت تا براى غسل ، آب بکشد وقتى سطل را بالا کشید دید درون سطل پر از طلا و جواهر است آنها را در چاه ریخت و گفت : خدایا، مقدس از تو آب مى خواهد تا به نماز شب برسد، نه طلا.

 راستی اگر ما بودیم کدام را بر می گزیدیم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

من به تو رو کرده ام ، بر آستانت سر نهادم      دوست دارم بندگى را با همه شرمندگیها

«من دیده ام که بچه توی خواب هم شیر می خورد!... بچه خوابیده؛ چقدر هم هوشیار است!

مادر به خیالش بچه خواب است؛ تا می خواهد او را زمین بگذارد یک مرتبه میک میک میک!!!

من یک عمر به خدا دروغ گفتم و خدا هیچ گاه به خاطر دروغ هایم مرا تنبیه نکرد. می توانست، اما رسوایم نساخت و مرا مورد قضاوت قرار نداد. هر آن چه گفتم باور کرد و هر بهانه ای آوردم پذیرفت. هر چه خواستم عطا کرد و هرگاه خواندمش حاضر شد.
اما من! هرگز حرف خدا را باور نکردم، وعده هایش را شنیدم اما نپذیرفتم. چشم هایم را بستم تا خدا را نبینم و گوش هایم را نیز، تا صدای خدا را نشنوم. من از خدا گریختم بی خبر از آن که خدا با من و در من بود.