ندبه امام صادق در فراق مهدی (عج)

همراه مفضل وابو بصیر وابان خدمت امام صادق (ع) رسیدیم دیدیم که حضرت برروی خاکها نشسته جامه ای خیبری ، بی یقه وآستین برتن دارد وهمانند مادر فرزند مرده گریه میکند سراسر وجودش را حزن واندوه گرفته است وعاشقانه آرزوی درک زمان قائم (عج) را میکند ومیفرماید :اگر زمان ظهورش را درک میکردم همه عمرم را در خدمتش بودم  ای آقا وسرور من !غیبت تو خواب را از دیدگانم ربوده عرصه را برمن تنگ کرده وآسایش وآرامشم را ربوده

سدیر میگوید :پرسیدم چه شده ؟امام فرمود :صبح امروز کتاب "جفر"را نگاه میکردم این کتاب را خدا به پیامبرش وپیشوایان معصوم از تبار او اختصاص داده در این کتاب تولد ،غیبت ودیرزیستی قائم ما وگرفتاری باورداران در آن زمان ،راه یافتن شک وتردید در دل مردم در اثر طول غیبت ومرتد شدن مردم از آیین مقدس اسلام را خواندم ودیدم که چگونه رشته ولایت را که خدادر گردن هر انسانی قرار داده است میگسلند واز زمره اسلام بیرون میروند دلم به حال مردم آن زمان سوخت وامواج غم واندوه بر پیکرم فرو ریخت