موسی پس از چهل شب از میقات پروردگار برمی گردد درمیان راه ،خدا به اشاره از وضعیت قومش باخبرش می کند .موسی به میان قومی می رود که به لطف ومعجزه الهی  از سلطه برزگترین فرعون نجات یافته اند ،اما با غیبت چهل روزه موسی  ،گوساله پرست شدند .برای موسی که طبیب روح آنهاست  گران آمد خشم وغضب سراسر وجودش را فراگرفت ،قبل از همه به سراغ جانشین خود هارون رفت به تعبیر قرآن سروریش اورا گرفت وبه طرف خودکشید ،این تعبیر نشان از نهایت خشم موسی است .یعنی پیامبران الهی باکسی تعارف ندارند برادر وقوم وخویش نمی شناسند ،هرکس خطا کند مورد غضب آنهاست .

(سروریش از نقاط حساسی است که با آن می توان برفرد تسلط پیداکرد واز همین روسرباز باید این دو عضو راباتیغ بتراشد !)

خشم موسی چگونه فروکش می کند ؟ هارون برادراو ،از تعبیری آرام بخش بهره می گیرد ، موسی را به نام خطاب نمی کند ،برادر هم نمی خواند بلکه "پسر مادر "می خواند ! نام مادر برزبان می آوردومی گوید که شماتتم نکن قوم تو به من فشار آوردند حتی قصد جانم را کردند ومن تلاشم را کردم .نام مادر آرامش بخش است   وموسی آرام می شود واینجاست که برای مغفرت خود و برادرش دست به دعا برمی دارد و....