عقل شخص کامل نمیشود مگر در او ده امتیاز باشد:

 

1- امید بخیر و نیکى او برود.

 

2- از شر او در امان باشى.

 

3- کار خوب کم دیگران را زیاد مى‏انگارد.

 

4- و کار خوب زیاد خود را کم میشمارد.

 

5- از تقاضا و درخواست نیاز دیگران خسته نمی شود.

 

6- و در طول زندگى از دانشجوئى ملول نمی گردد

 

7- فقر در رابطه با خدا برایش بهتر است از ثروت.

 

8- خوارى در رابطه با خدا محبوبتر است نزد او از عزت در ارتباط با دشمن خدا.

 

9- گمنامى برایش لذت بخش‏تر از شهرت است سپس فرمود اما دهم چه

 

دهمى. عرضکردند دهمى چیست؟

 

فرمود دهمى اینست که با هر کس برخورد کرد بگوید او بهتر از من و

 

پرهیزکارتر است زیرا مردم دو نوعند، یک دسته واقعا بهتر و پرهیزکارتر از اویند و

 

یک دسته بدتر و پست‏تر. وقتى شخصى را دید که از او بدتر و پست‏تر است

 

بگوید شاید خوبى او در باطن است و این پنهان بودن خوبیش به نفع اوست و

 

خوبى من آشکار است که این به ضرر من است اما وقتى کسى را دید که از

 

او بهتر و پرهیزکارتر است در مقابلش تواضع می نماید تا به او برسد اگر چنین

 

بود مقامى ارجمند یافته و واقعا خوب شده و به نیکى یاد مى‏شود و برتر از

 

اهل زمان خویش میگردد