یکی از صحنه های  نا زیبای عاشورا هنگامه اذان ظهر بود

همه آنها که به عشق حسین به خیابانها آمده بودند خوب  میدانستند  که در این لحظه محبوبشان به اقامه نماز ظهر مشغول است آنهم به چه قیمتی ؟ به قیمت از دست دادن یکی از یاران صدیقش او که همه تیرها را به جان خرید تا مولایش نماز عشق را بر پا کند

پس چرا عزدارانش چنین نمیکنند ؟؟ گرچه در سالهای اخیر به این مهم توجه ویژه شده ولی تاسف بار است که برخی هیاتها  در آن لحظه هم به ادامه عزاداری مشغولند ؟ وبا کدام توجیه ؟ ؟

ما که شعار یا لیتنا کنا معک سزرمیدهیم چرا  مولا را در نماز یاری نمیکنیم ؟

مگر نماز ستون خیمه دین ما نیست ؟ پس دین ما بر کدام ستون تکیه میزند ؟

مگر نماز  اول ما یحاسب به العبد نیست؟؟ چرا به آن بها ندهیم ؟

راستی  وقتی پدر مهربانمان که تشنه ظهور است عزادران جدش در آن لحظه در هر حالی غیر نماز ببیند چه حالی پیدا میکند ؟؟

واگر ببیند که برخی جوانان شب عاشورا تا  پاسی از شب به اقامه عزا مشغولند و نماز صبحشان ......... !!!

وای خدای من !چه دردی است برای او که ببیند شیعیانش  نومن ببعض ونکفر ببعض هستند

ومبادمان که چنین باشیم !!!