حسین کشتی نجات است .آمده است  دست مارا بگیر وبه سور نور ببرد.

کربلا پر است از صحنه های دعوت حسینی ونجات آدمیان از منجلاب گمراهی وگناه ..

حسین ،جلوه رحمت خدا در آخرین لحظات حیات با دلی پر از غم شمر رامی بیند که بر سینه اش نشسته ،شمشیر از نیام کشیده ومیخواهد سراز تن او جدا کند .

حسین به او ،به دشمن پلید خود لبخند میزند و او را نصیحت می کند  !

میدانی من کیستم ؟مرا نمی شناسی ؟؟

حسین دارد جان می دهد ،می داند ،قصد نجات خود را ندارد .می خواهد شمر را نجات دهد .

که او آمده است تا بندگان را از حیرت ضلالت نجات دهد .

وحتی دراخرین لحظه نیز از این روشنگری وهدایت دست بردار نیست .

یا حسین ،نگاهی کن ودل شمر گونه مراهم .........