علی (ع)از قول پیامبر(ص)فرمودند:هیچ مؤمنى نیست که ماه رمضان را فقط به حساب خدا روزه بگیرد، مگر آنکه خداى تبارک و تعالى هفت‏خصلت را براى او واجب و لازم گرداند:

1- هر چه حرام در پیکرش باشد محو و ذوب گرداند،

2- به رحمت‏خداى عزوجل نزدیک مى‏ شود،

3- (با روزه خویش) خطاى پدرش حضرت آدم را مى‏ پوشاند،

4- خداوند لحظات جان کندن را بر وى آسان گرداند،

5- از گرسنگى و تشنگى روز قیامت در امان خواهد بود،

6- خداى عزوجل از خوراکیهاى لذیذ بهشتى او را نصیب دهد،

7- خداى و عزوجل برائت و بیزارى از آتش دوزخ را به او عطا فرماید.

از مواعظ اخلاقی آیت الله حسن زاده آملی (حفظه الله)

برادرم اگر درد داری یکی از نامهای شریف خداوند، طبیب است. به قول خواجه حافظ: «عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد/ ای خواجه درد نیست و گرنه طبیب هست». جناب دوست جواد است و گدا می خواهد که گدا آیینه جود حق است، گدایی کن تا محتاج خلق نشوی. 
    برادرم به فکر خود باش و از خویشتن خویش غافل مباش و همواره کشیک نفس بکش، از خداوند توفیق بخواه. با ابنای روزگار بساز و مرد تحمل باش و به مثل معروف که چه خوش مثلی است: «آسیا باش درشت بستان و نرم باز ده». مرد فکر باش که فکر لبّ عبادت است. مناجات و راز و نیاز با دوست را قطع مکن «قل ما یعبوا بکم ربکم لولادعاوکم»(فرقان: آیه آخر).‏
    خلوت شب را از دست مده و به حقیقت بگو الهی آمدم تا کام روا گردی. سخن و خوراک و خواب باید به قدر ضرورت باشد «کلوا و اشربوا و لاتسرفوا». با عهد الله که قرآن مجید است هر روز تجدید عهد کن. صمیمانه دست توسل به دامن پیغمبر و آلش در زن که آن خوبان خدا وسایط فیض حق اند. خویشتن را تفویض به حق کن و او را وکیل خود بگیر که تواناتر و داناتر و باوفاتر و مهربان تر و پاینده تر از او نخواهی یافت «حسبنا الله و نعم الوکیل». سوره مبارکه اخلاص را با اخلاص بر زبان داشته باش. با خلق خدا مهربان باش. از سخنان ناهنجار اگرچه به مزاح باشد برحذر باش. خلاف مگو اگر چه به مطایبت باشد.. تا می توانی نماز را در اول وقت بجا آور. ‏
    

انسان وقتی می‌خواهد برود مهمانی چه‏کار می‌کند؟ خودش را تر و تمیز می‌کند. اینجا میزبان خداست،‌ میهمان عبد است. باید عبد تطهیر و تزکیه کند. و آن تزکیه هم، ‌تزکیه نفس و درونی است. در این روایت هم امام هشتم (علیه السلام) فرمود که اگر عداوتی از کسی در دلت هست بیرون کن. همه اینها جنبه‌های درونی دارد. لذا می‌خواستم به دوستان سفارش کنم، این چند لحظه‏ای که از ماه شعبان باقی مانده این دعا را زیاد تکرار کنید. همین‏طور که داری از اینجا می‌روی بر این ذکر مداومت کن و بگو: «اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَکُنْ قَدْ غَفَرْتَ لَنَا فِی مَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا بَقِیَ مِنْهُ». تا شب نشده این را پشت سر هم بگو. شاید ان‏شاءالله خدا عنایتی کند و با یک روح باصفا و تطهیر شده و تزکیه شده، وارد ماه مبارک رمضان شوی.

ازگفتارهای اخلاقی آیه الله تهرانی 

یوسف(ع) را بی معرفتی برادران به چاه انداخت وپای کمک به اورادرقعرچاه سست کرد .

وباز بی معرفتی کاروانیان اورا به بازار برد گان کشاند وروانه قصرامیال زلیخاکرد .

وباز بی معرفتی زلیخا به زندانش افکند و....

یوسف سالها دربند بی معرفتی کسان خویش بود تا آن که همه آنها به خطای خود اعتراف کرده وازدل وجان خریدارش  شدند.

وامروز امام زمام ما زندانی بی معرفتی مردم زمانه خوداست وچشم انتظار روزی که همه به کوتاهی خوداعتراف کنند وازدل وجان خریدارش شوند .

گفتاری از آیه مکارم شیرازی 

بهترین دوست خداست.

  اوآنقدرخوب است که اگر یک گل تقدیمش کنی ،دسته گلی تقدیمتان می کند  

      وخوبتر از آن است که اگر دسته گلی به آب د ادیم ،دسته گل هایش را پس بگیرد .

دکتر سنگر ی