درآیه 69 سوره انعام خداوند حکیم نکاتی را درمورد دوستی ومصاحبت بیان
میکند :

واذارایت الذین یخوضون فی آیاتنا فاعرض عنهم

خوض :وقتی کسی شروع می کند به دخول در آب ،آب کم کم گل آلود می شود
وقرآن میگوید وقتی کسانی فضای فکری جامعه را مشوب کردند ،سمپاشی میکنند ازآنها
اعراض کن .اولین برخورد عمومی با باطل اعراض از آن است .مجالست قطعا بر انسان
تاثیر خواهد داشت پس دوری کردن از این گروه دستور اول است از سوی دیگر این اعراض
سبب می شود بازار باطل کساد شود .

علی (ع)در نامه 69 میفرماید :ازمصاحبت ودوستی با کسی که در گمراهی است
وعملش منکر است بر حذر باش .

(حذر جایی به کار میرود که خطر جد ی است )بعد دلیل را ذکر می کنند که
اعتبار هرکس از همنشین اوست .