هیچ داری از دل مهدی خبر؟
گریه های هر شبش را تا سحر؟
او که ارباب تمام عالم است، من بمیرم،
سر به زانوی غم است، شیعیان! مهدی غریب و بی کس است،
جان مولا معصیت دیگر بس است، شیعیان! بس نیست غفلت هایمان؟
غربت وتنهایی مولایمان؟
ما عبید و عبد دنیا گشته ایم،
غافل از مهدی زهرا گشته ایم
