اصلى ترین علّت قیام و شهادت امام حسین علیه السلام ، مبارزه با نادانى است.

بر پایه آنچه بسیارى از منابع معتبر ، در این باره، از امام صادق علیه السلام گزارش کرده اند ، ایشان ، در دعایش به درگاه خداوند مى گوید : وَ بَذَلَ مُهجَتَهُ فیکَ لِیَستَنقِذَ عِبادَکَ مِنَ الجَهالَةِ وَحَیرَةِ الضَّلالَةِ

و خونش را به خاطر تو بذل کرد تا بندگانت را از نادانى و سرگردانىِ گم راهى ، بیرون آورد . همه آنچه در تبیین هدف قیام و حکمت شهادت امام حسین علیه السلام بیان شد ، در تعبیر «جهل زدایى» خلاصه شده است . جهل زدایى ، نه تنها هدف قیام سیّد الشهدا علیه السلام ، بلکه هدف بعثت خاتم الأنبیا صلى الله علیه و آله و نزول قرآن است : بر این اساس ، اصلى ترین کار انبیا و اولیاى الهى ، ریشه کن کردن بیمارى جهل از جامعه است ؛ زیرا تا این بیمارى علاج نگردد ، نمى توان انتظار داشت که ارزش هاى دینى بر جامعه ، حاکم گردد . امام حسین علیه السلام نیز براى تحقّق این آرمان بلند ، خون پاک خود را در راه خدا اهدا کرد و بدین سان ، اصلى ترین دلیل پیروان مکتب اهل بیت علیهم السلام براى «زنده نگه داشتن مکتب شهادت ، به وسیله عزادارى بر امام حسین علیه السلام» نیز جهل زدایى از جامعه اسلامى است و تا درمان کامل این بیمارى خطرناک اجتماعى و استقرار حاکمیت مطلق ارزش هاى اسلامى در جهان ، تداوم این مکتب ، ضرورت دارد .